KĄCIK RADIESTEZYJNY - HISTORIA RADIESTEZJI

Zapraszam do lekturykącika radiestezyjnego, w którym omawiać będę zagadnieniaz szeroko pojętej radiestezji, zaznajamiać czytelników ze sprzętem radiestezyjnym, wprowadzać w tajniki teleradiestezji, fitotroniki, biotroniki, geotroniki i innych gałęziradiestezji. Przybliżę również pojęcia związane z tą dziedziną oraz zaproponuję praktyczne porady i ćwiczenia.

Radiestezja została uznana i wpisana w 1968 r. do rejestru UNESCO jako nauka, natomiast Rozporządzenie Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług z 23 kwietnia 1983 r. (Dz.U. nr 22, p.98) zaliczyło radiestezję do kategorii rzemiosł, a radiesteci mogą być powoływani na biegłych sądowych.

Ogólnie ujmując radiesteci zajmują się wyszukiwaniem, badaniem oraz neutralizowaniem szkodliwych dla organizmów promieniowań występujących w naturze, emitowanych przez różne rodzaje substancji i materii leżących w ziemi, w wodzie czy istniejących w atmosferze. Radiestezję, oprócz badania relacji i zjawisk zachodzących w przyrodzie można wykorzystywać w życiu codziennym np. w celu poszukiwania zaginionych przedmiotów, doboru produktów żywnościowych, suplementów, badania poziomu biopierwiastków w organizmie itp. – możliwości zastosowania jej są niemalże nieograniczone.
Termin „radiestezja” wprowadził w latach 30-tych XX wieku francuski ksiądz-radiesteta Abbé Alexis Bouly (1865-1958), słowo pochodzi od łac. radiatio - promieniowanie i gr. aesthesia - wrażliwość. Właśnie wrażliwość człowieka na emanacje subtelnych energii ma podstawowe znaczenie w pracach radiestezyjnych. Sprzęt (różdżki, różne rodzaje specjalistycznych wahadeł) i biometry umożliwiają radiestetom właściwe odczytywanie wyników badań - są tylko narzędziem wykorzystywanymi przez osoby predysponowane do komunikowania się z naturą, często jednak po latach doświadczeń przedmioty te stają się zbędne, „narzędziem” staje się cały organizm.

Zacznijmy jednak od historii.

W roku 1949 odkryto w jaskiniach Tasili Wan Ahdżar u podnóża gór Atlas malowidła przedstawiające radiestetę poszukującego wody. Uważa się je za najstarszy dowód stosowania radiestezji, bowiem metoda połowicznego rozpadu węgla wskazuje na wiek przynajmniej 8 000 lat.
Chińczycy już ponad 4000 lat temu znali wpływ geopatycznego promieniowania na zdrowie człowieka dlatego budowali swoje domy w miejscach poza „liniami smoka”- jak określali szkodliwe dla zdrowia człowieka podziemne emanacje. Do wyszukiwania odpowiednich miejsc wykorzystywali nie tylko sprzęt radiestezyjny, ale naturalne metody np. obserwowano jak zachowują się zwierzęta pasące się w miejscu przeznaczonym na budowę domu.
Różdżkarstwo było również powszechnie znane w starożytności przez Egipcjan, Hebrajczyków, Persów, Greków, Rzymian, Hindusów i amerykańskich Indian. Ze względu jednak na trzymanie w sekrecie tej „tajemnej” wówczas wiedzy, zastrzeżonej dla nielicznych – bardzo mało jest antycznych dzieł czy pisemnych przekazów przedstawiających pracę ówczesnych radiestetów.
Również w Biblii można odnaleźć informacje, że wiedza radiestezyjna była znana i praktycznie wykorzystywana. Słynna laska Mojżesza była prawdopodobnie rodzajem różdżki. Opisane jest wydarzenie z Refidim, gdzie nie było wody, a lud cierpiał z pragnienia. Wtedy to Mojżesz uderzył laską w skałę, z której wytrysnęło źródło. Inną laską znaną z Biblii była laska Aarona z plemienia Lewi.

Brytyjska armia wykorzystywała różdżkarzy, by znaleźć miny na obszarze Falklandów i w Zatoce Perskiej. Amerykańscy marynarze byli szkoleni pod kątem wyszukiwania pułapek oraz zatopionych pocisków moździerzy.
Mimo tak dalekiej historii radiestezji wpływ tej wiedzy wydaje się być ciągle niedoceniony, choć sytuacja powoli ulega zmianie. Na całym świecie powstają zrzeszenia radiestetów – w Wielkiej Brytanii, (np. The British Society of Dowsers), Niemczech, Kenii, Szwecji, Nowej Zelandii, Austrii, Argentynie, Wietnamie, Indiach, Hiszpanii, Izraelu, Japonii czy Meksyku. W niektórych krajach radiesteci jednoczą się w krajowe związki i stowarzyszenia – np. we Francji, Stanach Zjednoczonych czy Niemczech posiadają po kilka tysięcy członków. W krajach tych radiestezja stosowana jest powszechnie przez personel medyczny, służby użyteczności publicznej, geologów, inżynierów, a nawet wojsko.

CIEKAWOSTKI:

• Austriacki fizyk odkrył występowanie promieniowania kosmicznego emitowanego przez gwiazdy i planety, nazwał je promieniowaniem ultra gamma. Ciekawostką jest fakt, że promieniowanie to bez problemu przenika nawet na 25 m. grube zapory ołowiane. Stwierdzono również ich występowanie na głębokości ok.1000 m. pod ziemią.

• Amerykański noblista Melvin Calvin poprzez liczne eksperymenty udowodnił, że rakotwórcze komórki wszczepione w skórę chomików rozmnażają się jedynie wtedy, gdy klatki tych zwierząt znajdują się w miejscach silnego promieniowania geopatycznego.

• W 1950 r. niemiecki doktor Ernst Hartmann w swojej książce napisał „Nowotwór jest chorobą powodowaną przez promieniowanie ziemi. Wszyscy produkujemy komórki rakowe ale nasz system odpornościowy stale je niszczy. Promieniowanie ziemskie nie powoduje raka ale osłabia nasz system odpornościowy.”

• W pismach św. Hildegardy z Bingen /1098-1179/ można znaleźć wiele informacji o zjawiskach radiestezyjnych.

• Starorzymski budowniczy Witruwiusz Pollio z czasów Augusta w swojej książce „De architektura” opisuje wiele sposobów na wytyczanie miejsca pod budowę miasta. Jednym z nich jest wypędzanie na wybrany teren zwierząt, a po pewnym okresie zabijanie i ocena stanu wątroby. Jeśli większość była chora zmieniano lokalizację i rozpoczynano procedurę ponownie.

• Podobno egipska królowa Kleopatra zatrudniała różdżkarzy, którzy mieli za zadanie poszukiwanie nie wody czy odpowiedniego miejsca na budowę miasta, lecz… złóż złota.